Niet voor lurkers... grijp je kans om mee te praten!

De Archief 2.0 community is de afgelopen tijd gegroeid als kool. Inmiddels zijn bijna 600 archiefmedewerkers en andere geïnteresseerden lid van deze virtuele gemeenschap. Het is natuurlijk fantastisch dat zoveel mensen uit het veld op deze manier met elkaar verbonden willen zijn en kennis willen vergaren en uitwisselen. Het brengt echter ook een aantal vragen met zich mee. Sommige zijn met gezond verstand en wat overleg in kleine kring prima op te lossen, maar er zijn ook fundamentele vragen die zich wat minder makkelijk laten beantwoorden. Dit soort vragen gaat bijvoorbeeld over welke rol de gemeenschap moet spelen in het geheel aan initiatieven binnen de sector of wat precies de functie van de community is of in de toekomst kan zijn voor leden. Kortom: welke kant gaan we op als platform? Dat zijn zaken die je niet even met een groepje beheerders op een achternamiddag beslist, maar waar je zoveel mogelijk leden bij wilt betrekken.

Helaas geldt voor Archief 2.0, net als voor andere internetcommunities, het 90-9-1 principe. Dat houdt in dat 10% van de leden min of meer actief is in de community en dat de rest mee leest zonder zelf bij te dragen- de zogenoemde 'lurkers'.  Dus als we de leden uitsluitend op de website zelf bevragen hoe zij de toekomst van het platform zien, reageert volgens dit principe slechts 10% (namelijk die 'actieven') - en beslissen daarmee voor een grote, zwijgende meerderheid.

Wij vinden het daarom belangrijk dat die 90 % ook actiever wordt en in ieder geval zijn stem laat horen als het gaat om de toekomst van Archief 2.0. Daarom is er een soort 'campagne' gestart, met als doel meer mensen mee te laten praten en beslissen- en hopelijk ook op de langere termijn actief te houden binnen de community. Dit doen we onder andere met een aantal nieuwe online activiteiten, zoals interviews en polls. Daarnaast wordt er voorafgaand aan de KVAN-studiedagen een pre-conference gehouden, waarbij leden van de Archief 2.0 community in real life gezamenlijk kunnen praten en discussiëren over de toekomst van 'hun' cluppie.

Doe mee!
Ik denk dat wij daarmee een flink aantal mogelijkheden bieden om iedereen die zich betrokken voelt bij Archief 2.0 mee te laten praten. Daarmee ligt de actie nu bij de leden. Tegen hen zou ik willen zeggen: Maak gebruik van deze kans om mee te praten en te beslissen. Vul in die polls, discussieer en kom in grote getale naar de pre-conference op 14 juni aanstaande! Het gaat per slot van rekening ook om jouw vakgebied en jouw virtuele gemeenschap. Je bent toch niet voor niks lid geworden?

Het mooiste plekje in Nederland..

Dat is voor mij onbetwist Waterland, net onder de rook van Amsterdam. We zijn er ooit bij toeval terecht gekomen omdat we een betaalbare ligplaats voor ons zeiljachtje zochten. Dat werd gevonden in het jachthaventje van Uitdam, een charmant-rommelige kleine haven naast een eveneens rommelige camping, die in de winter vooral wordt bewoond door in Nederland klussende Polen. In het begin reden we braaf via A- en N-weg naar de jachthaven toe, maar toen we eenmaal de binnendoorroute via Durgerdam hadden ontdekt wilden we nooit meer anders. Voor ons begint ons avondje/ zondagje/ weekendje weg al op het moment dat we de A10 afrijden en dit prachtige natuurgebied ingaan. En als we ooit nog eens de Staatloterij winnen, dan weten we al dat we naar Durgerdam zullen verhuizen.

Vandaag was voor mij voor het eerst dit jaar dat ik mee ging naar de Jolie Brise (onze meer dan 30 jaar oude Etap 22) en terwijl F druk aan de slag ging met het poetsen en schrobben van de boot trok ik met mijn camera de weilanden in. Ik was op slag weer verliefd: de Hollandse vergezichten, de grote en kleine verstilde watertjes, de vlinders, schapen en vele, vele vogels. Waterland staat bekend als één van de grootste broedvogelgebieden in Nederland en voor wie goed oplet is een groot deel van menig vogelatlas met eigen ogen te zien. Helaas was ik mijn telelens vergeten, dus ik heb dit keer vooral geluisterd en genoten van de vluchten en buitelingen boven de weilanden. Deze reiger kreeg ik wel mooi te pakken toen hij wegvloog..




Meer foto's van vandaag zijn te vinden op mijn Flickr-pagina.

Waarom Echofon mijn favoriete mobiele Twitterclient blijft..

Na eerdere alarmerende berichten was het vrijdag ook op mijn iFoon afgelopen met de Twitter-app Echofon. Direct na het opstarten bleef hij consequent crashen. Een beetje rondneuzen op internet en Twitter leerde mij dat de update die deze fout moest fixen al enige tijd ter goedkeuring bij de Hoge Heren van Apple lag. Het kon dus nog wel even gaan duren.

Kennelijk ben ik toch Twitterverslaafd genoeg om het benauwd te krijgen van de gedachte onbepaalde tijd mobiel van Twitter verstoken te zijn. Ik ging dus op zoek naar een vervangende client,
en omdat ik al een betaalde Echofon-app heb, moest het een gratis variant zijn. Daarmee viel Tweetie af. Wat ik erg spijtig vond, want dat was de gratis Twitterclient die ik voor het Echofon-tijdperk gebruikte- en waar ik best tevreden mee was.

Om van de nood een deugd te maken ben ik toen maar begonnen aan een vergelijkend warenonderzoek tussen een aantal populaire clients. Ik ben begonnen met de gratis versie van Hootsuite en - na een #durftevragen oproep via Twitter- overgestapt op een combinatie van Tweetdeck en Twitbird.

Hootsuite

Hootsuite viel voor mij al snel af. Ik vond het vervelend dat ik daar een account aan moest maken- maar de absolute no-go bleek dat je nauwelijks kunt zien wat nieuwe en al gelezen berichten zijn. Ook de advertenties tussen de tweets in vond ik nogal vervelend- maar ja, ik ben natuurlijk al een tijd gewend aan een betaalde, no-ad app. Pluspunt Hootsuite is dat je zelf de te tonen kolommen (van je verschillende accounts) kunt selecteren.


Tweetdeck

 Tweetdeck kende ik als desktop client en daar vond ik m erg prettig voor. Maar op de één of andere manier werkt dat voor mij op de iFoon toch minder overzichtelijk, met die kolommen waar je doorheen moet 'sweepen' voor de verschillende categorieën berichten. Dat was bij Hootsuite overigens ook al het geval. Bovendien laadt ie bij mij erg traag, al werkt ie daarna supersnel. Vormgeving is wel erg fraai en hij werkt ook wel aardig intuïtief. Ik zou hier best aan kunnen wennen- al mis ik toch een aantal features van Echofon, zoals het kunnen terughalen van conversaties en een pushfunctie.

Twitbird

Na het testdraaien was dit mijn favoriete client. In veel opzichten komt Twitbird overeen met Echofon- al vind ik de vormgeving -met name het kleurgebruik- wat minder mooi, maar dat is een kwestie van smaak. In plaats van de kolommenopzet is er een soort 'homepage', waar je kunt zien hoeveel nieuwe berichten er in iedere categorie zijn, inclusief je bewaarde zoekopdrachten. Het is mogelijk om complete threads na te lezen en je kunt door de verschillende kleuren zien wat gelezen/ ongelezen is. Kortom: voor een gratis client biedt Twitbird heel veel van de door mij gewenste functionaliteit. Wel een beetje raar: pushfunctie wordt in deze officiële, in de appstore verkregen versie alleen ondersteund voor gejailbreakte telefoons (!).

Hoe het verder ging...
Toen ik net een beetje gewend raakte aan Twitbird kreeg ik in de loop van zondag vanuit de appstore het bericht dat de Echofon-update beschikbaar was. En gelukkig werkte na de update alles weer naar behoren. Sinds dat moment heb ik de andere Twitterclients nauwelijks meer gebruikt.  Ze staan nog wel op mijn telefoon en ik heb ze opnieuw even gebruikt om deze post te schrijven. Ik denk dat ik ze nu met een gerust hart weer kan verwijderen...

Conclusie
Eigenlijk was na de test mijn belangrijkste conclusie dat je pas door het testen erachter komt wat je ècht prettig, onmisbaar of belangrijk vindt in zo'n client. Voor mij geldt dat een Twitterclient:

• bij voorkeur een soort menustructuur heeft, waarin je in één oogopslag het aantal ongelezen berichten per categorie kunt zien;
• de ongelezen berichten duidelijk te onderscheiden zijn van de gelezen berichten;
• bij het openen van de app automatisch naar het oudste (ipv het nieuwste) ongelezen bericht navigeert;
• duidelijk laat zien wat een reply is op een eerder bericht;
• met één klik op de knop bij een reply (ook in een DM) laat zien waarop geantwoord wordt- en dan de hele conversatie, ook als daar berichten bij staan van mensen die je niet volgt;
• een pushfunctie heeft, waarbij je voorkeuren kunt aangeven waarvan je pushberichten wilt ontvangen. In mijn geval zijn dat @mentions (ook van niet-volgers) en DM;
• Met naam- en hashtagsuggesties komt zodra je begint te typen, waaruit je eenvoudig kunt selecteren.

Van de Twitterclients die ik heb geprobeerd, is Echofon de enige die dit alles biedt. Daarnaast heeft ie een functie die bij het installeren al mijn hart gestolen had: je kunt aangeven tussen welke tijden je slaapt en dus geen pushberichten wilt ontvangen. Dit ben ik nog bij geen enkele andere app tegengekomen!

Eerlijk is eerlijk: ik heb geen andere betaalde clients geprobeerd. Misschien zijn die wel even goed- of misschien nog beter. Vooralsnog heb ik geen behoefte om andere betaalde clients te gaan testen- maar voel je vrij om in een reactie je eigen bevindingen toe te voegen en me te overtuigen!

Daar doen we het voor!

Achter mijn computer voor verschillende digitale klusjes (altijd fijn, zo'n druilerige zondag) kwam ik  terecht op het weblog van mijn collega Ruud voor zijn laatste post. Zijn blog begonnen in het kader van de 23-archiefdingen ontpopt hij zich in een aantal posts als een begenadigd schrijver over zijn persoonlijke leven en familieverleden. Het blijft voor mij bijzonder dat je via een cursusprogramma op deze manier over de mensen waar je dagelijks mee werkt zoveel meer te weten komt dan op de wandelgangen- hoe goed je ook met elkaar om gaat.

Ik realiseerde me na het lezen van zijn post ook weer haarfijn dat dit is waar we het allemaal voor doen. Archief is er niet alleen voor de onderzoeker, maar voor iedere inwoner van Nederland (en daarbuiten) die iets wil weten of vragen beantwoord wil zien. Over zijn achtergrond, zijn woonplaats, zijn hobby of ons gemeenschappelijk verleden. Aan ons als archiefmedewerkers de schone taak om ervoor te zorgen dat iedereen die dat wil ook bij die informatie terecht kan. En om, samen met anderen, de context en verhalen te vertellen die daarbij horen, zodat de informatie ook te duiden is. In de samenleving van vandaag is er geen kanaal dat zich daar zo goed voor leent als internet - met alle samenwerkingen, pionieren en instrumenten die daarbij horen.

Archiefmateriaal is niets meer dan een stapel papier of bits & bytes, tot het moment dat het voor iemand een ontbrekende puzzelstukje vormt, betekenis krijgt. Pas dan wordt het opnieuw leven ingeblazen.

plaatje