Ik ben al een tijdje lid van de Archief 2.0 community en inmiddels goed bevriend met de twee 'founding fathers', Christian en Luud. Ik draag de community en het idee erachter een meer dan warm hart toe, omdat volgens mijn bescheiden mening een mentaliteitsverandering in het veld èn meer samenwerken, discussiëren en kennis delen noodzakelijk is om als archiefdiensten door te ontwikkelen en te 'overleven' in de hedendaagse (informatie-) maatschappij.
Bemoeial als ik ben, bemoei ik me dus ook hier met allerlei 'randverschijnselen' (studiedag, huisstijl, tot stand koming archiefwiki, deze cursus) binnen de community om dat gedachtengoed te bevorderen. Inmiddels ben ik dan ook tot 'medebeheerder' van de Archief 2.0 site gebombardeerd- voor wat dat waard is dan, want heel eerlijk gezegd: ik gun mijzelf nauwelijks de tijd en aandacht om met die site bezig te zijn. Ondanks de RSS-feeds die erop binnenkomen, en ondanks mijn grote voorliefde voor alles wat met online te maken heeft. Een rare tegenstrijdigheid, en ik ben er nog niet uit hoe het komt. Heeft het te maken met het feit dat ik geen archievenmens in hart en nieren ben, maar meer een simpele marketeer met de onverklaarbare drang de wereld te laten weten wat voor prachtige, relevante collectie we hebben? Vind ik de vorm en boodschap belangrijk, maar de inhoud stiekem niet? Heb ik het idee dat ik aan de discussies niets wezenlijk inhoudelijks heb toe te voegen en dat niemand op mijn mening zit te wachten? Het is tijd voor een beetje zelfreflectie op dit gebied, vrees ik.
Hoe het ook zij, het mag duidelijk zijn dat ik de ontwikkeling naar een Nationaal Archief 2.0 heel erg belangrijk vind. Laagdrempelig contact met de klant, het voor iedereen doorzoekbaar maken van de collectie op een eenvoudige manier, onze prachtige collectie bij zoveel mogelijk mensen onder de aandacht brengen en hen enthousiasmeren, betrokkenheid creëren... het zijn allemaal stokpaardjes die ik in de tijd dat ik hoofd Communicatie en Marketing was al bereed- en die met een archief 2.0 weer iets meer onder handbereik komen. Mijn grootste zorg is de mate waarin de organisatie straks in staat is om het technische hulpmiddel, dat in 'mijn' project NA4all tot stand komt (infrastructuur, website, dienstverlening) in te zetten en een ècht archief 2.0 te worden. Het valt of staat met de bereidheid en de capaciteit van medewerkers en management om hier oprecht een succes van te willen maken . Daarom ben ik ook zo blij dat we intern deze cursus kunnen en mogen volgen- en ik ben nog blijer om te zien dat deze pilot wat mij betreft in ieder geval geslaagd is- maar daarover in mijn volgende blogpost meer.
(foto: 'collaboration' van ChrisL_AK)
5 opmerkingen:
Een community gaat niet om de software, maar om de humanware, om de mensen dus. Wat dat betreft ben je een heel actief lid van de Archief 2.0-community.
En dat archief 2.0 niet over techniek gaat, maar over houding, bewijs je ook duidelijk iedere dag via je project NA4all. Natuurlijk gaat dat over de ontwikkeling van een brok techniek, maar uit deze post op je blog blijkt hoezeer je eigenlijk bezig bent met je collega's en hun houding. Daar ligt de uiteindelijk spil tot succes. En nergens anders.
Genoeg veren in je reet! ;-)
@christian ik ga er helemaal van blozen... :->
Als niet archief-geïnteresseerde is het des te knapper dat je deze cursus hebt doorlopen en nog beter: er aan meegewerkt hebt en nog steeds aan meewerkt.
Ik hoef Christian's woorden niet te herhalen, maar je bent lekker actief, misschien niet in de community, maar wel met Archief 2.0.
Ga lekker door en blijf mensen pushen en inspireren. We profiteren er allemaal van! :-)
Go girl!
@Luud: nog meer van die vriendelijke woorden, thx. :) Wees niet bang, 'jullie' zijn voorlopig niet van me af hoor. Ik vind het allemaal veel te leuk, uitdagend, nuttig en bevredigend.
M.i. is het juist goed als er ook niet-archiefmensen in zo'n community actief zitten. Christian komt met een mooi woord dat ik nog niet kende, humanware. En om het gedachtegoed over te brengen is een 'stukje' management-ware ook wel handig. Voor een belangrijk deel bewijzen web 2.0 diensten zichzelf wel, maar het blijft (ah toch bruikbaar dat woord) humanware om het van de daken te schreeuwen PLUS daarmee gepaard gaand enthousiasme.
Ik kijk uit naar je slotpost!
Een reactie posten